مزایای ماسک های پزشکی یکبار مصرف چیست؟

چه در بیمارستان باشید و چه در خانه، ماسک های پزشکی یکبار مصرف فوق العاده مفید هستند حمل آنها آسان است و راحتی حرارتی و تنفس را فراهم می کنند. آنها همچنین بسیار ارزان هستند. بسته به نیاز خود می توانید انواع مختلفی از ماسک ها را خریداری کنید، از ماسک های ساده بینی گرفته تا ماسک های کامل صورت پیشرفته تر. آنها از موادی مانند سیلیکون و پلی کربنات ساخته شده‌اند و در اندازه‌های مختلفی برای اکثر افراد وجود دارند.

قابلیت تنفس و هدایت حرارتی ماسک های مختلف صورت مورد مطالعه قرار گرفت. این اندازه گیری ها برای طراحی ماسک های جراحی مهم هستند. استفاده از ماسک در بسیاری از کشورها توصیه می شود. با این حال، ماسک ها در اکثر کشورها به اندازه کافی وجود ندارد. این امر نیاز به فناوری های جدید را ایجاد می کند.

در این مطالعه به بررسی عملکرد هفت ماسک می پردازیم. آزمایش‌های زیر انجام شد: (من) هدایت حرارتی. (II) نفوذپذیری هوا. (iii) نفوذپذیری بخار آب. نتایج نشان داد که ماسک‌های پارچه‌ای قابل استفاده مجدد نسبت به ماسک‌های یکبار مصرف رسانایی حرارتی و نفوذپذیری رطوبت بیشتری دارند.

علاوه بر هدایت حرارتی و تنفس، ما همچنین تأثیر عوامل زیر را بر عملکرد ماسک ارزیابی کردیم: (i) چگالی مواد. (ب) ضخامت پارچه؛ (iii) ساختار پارچه. (IV) تاشو؛ (v) شستشو. در طول آزمایش، هر ماسک تحت چهار درمان شبیه‌سازی شده قرار گرفت. فتومیکروگراف های حاصل با یک ماسک مرجع مقایسه شدند. جدول زیر افت فشار ناشی از ماسک های مختلف را نشان می دهد.

نتایج نشان می دهد که هر چه ماسک ضخیم تر باشد، مقاومت هوا کمتر است. این در مورد نازک ترین ماسک ها صدق نمی کند. علاوه بر این، FE ماسک های شسته شده کمی بالاتر بود. در مقابل، ضخامت ماسک تاثیر مستقیمی بر راندمان فیلتراسیون نداشت.

با توجه به نتایج این آزمایشات، واضح است که ماسک های جراحی باید طوری طراحی شوند که محافظت و فیلتراسیون خوبی داشته باشند. در پاسخ، این مطالعه نقش مواد ضد ویروسی در ماسک‌ها را برجسته می‌کند. علاوه بر این، توصیه می شود که ماسک ها فقط برای مدت محدودی استفاده شوند.

اثربخشی این مواد در کاهش شیوع COVID-19 نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. اگرچه این مطالعه قطعی نیست، اما این مطالعه نشان می دهد که بهداشت شخصی بهتر می تواند خطر انتقال COVID-19 را کاهش دهد. علاوه بر این، عموم می توانند از ذخیره سازی خشک و استفاده مجدد از ماسک ها بهره مند شوند.

مقاومت هوای نمونه های D و E هنگام قرار گرفتن در معرض فیلتر به طور قابل توجهی افزایش یافت. این مورد برای نمونه C نیست. FE نمونه D کمی کمتر از نمونه E است.

ماسک های جراحی از پارچه های نبافته حاوی الیاف مصنوعی ساخته می شوند. این الیاف در هنگام سایش شکسته می شوند و میکروالیاف را در محیط آزاد می کنند. تخمین زده می شود که یک ماسک صورت می تواند 173000 تا 16 میلیون میکروفیبر در روز آزاد کند.

محققان تغییرات در ترکیب شیمیایی، شکل و اندازه این ذرات را گزارش کردند. مشخص شده است که هوازدگی UV ماسک باعث کاهش استحکام مکانیکی می شود. میکروپلاستیک ها همچنین به عنوان حامل فلزات سنگین عمل می کنند.

این ذرات در محیط های خشک و آبی آزاد می شوند. برخی از مواد ماسک حتی وارد آب شیرین می شوند. این مواد تحت شرایط محیطی مختلفی قرار دارند که گزارش شده است که بر گونه های دریایی تأثیر می گذارد.

ماسک های پزشکی از پلی پروپیلن ساخته شده اند. لایه های بیرونی و داخلی دارای تارهای الیافی با قطر یکنواخت هستند. لایه میانی از یک تار فیبری با قطر ریزتر تشکیل شده است. حاوی مواد ضد میکروبی، آنتی اکسیدان ها و سورفکتانت های غیر یونی است.

این مطالعه خواص ساختاری و شیمیایی انواع مختلف ماسک های پزشکی یکبار مصرف را مقایسه کرد. هجده برند مختلف با هم مقایسه شدند. لایه بیرونی حاوی آنتی اکسیدان ها و اتصال دهنده های عرضی بیشتری است. لایه داخلی طعم و عملکرد آنتی باکتریال بیشتری دارد. لایه میانی بیشتر در برابر اشعه ماوراء بنفش حساس است. لایه بیرونی نیز حاوی روان کننده ها و عوامل آنتی استاتیک است.

تجزیه و تحلیل میکروپلاستیک ها توسط GC-MS (گاز کروماتوگرافی- طیف سنجی جرمی). کروماتوگرام های GC-MS در متانول اجرا می شوند. نتایج نشان داد که پلی پروپیلن ساختار فیبری دارد اما بعد از پیری UV شکل متفاوتی دارد.

اعمال تنش برشی شبیه سازی شده برای آزادسازی هزاران ذره میکروپلاستیک. گرانول ها خشک شده و از طریق یک غشای سلولزی فیلتر شدند. ماده فیلتر دوم که می تواند با عوامل ضد میکروبی درمان شود در دست بررسی است.

تحقیقات کمی در مورد خطرات زیست محیطی میکروپلاستیک های پلی پروپیلن در ماسک های پزشکی انجام شده است. این مطالعات نشان می دهد که تحقیقات بیشتری برای تعیین اثرات زیست محیطی این پلاستیک ها مورد نیاز است.

آکادمی های ملی علوم و مهندسی در ژانویه 2020 یک کارگاه آموزشی در مورد میکروپلاستیک ها برگزار کردند. محققان تخمین می زنند که تا سال 2020 بین 72 تا 31200 تن میکروپلاستیک در اقیانوس وجود خواهد داشت. این مطالعه به این نتیجه رسید که استفاده از ماسک های صورت یکبار مصرف نقش مهمی در آلودگی میکروپلاستیک در اقیانوس ها دارد.

انواع مختلفی از ماسک های پزشکی یکبار مصرف در صنعت مراقبت های بهداشتی استفاده می شود. با این حال، هنوز ناشناخته های زیادی در مورد راحتی حرارتی این دستگاه ها وجود دارد. بنابراین، این مطالعه بر روی اندازه‌گیری‌های عینی با استفاده از مدل‌های حرارتی تمرکز دارد. این به محققان اجازه داد تا عملکرد نسبی چندین ماسک را آزمایش کنند. نتایج را می توان برای تعیین تناسب و ویژگی های کاربردی طرح های ماسک تجاری موجود استفاده کرد.

یکی دیگر از موضوعات رایج مربوط به راحتی حرارتی ماسک های پزشکی افزایش دمای پوست صورت هنگام استفاده از ماسک است. گیرنده های پوستی در صورت حساس تر از سایر قسمت های بدن هستند. این خطر عفونت را افزایش می دهد و ممکن است منجر به افزایش ناراحتی شود.

یک ماسک ایده آل باید سبک وزن، تنفس پذیر و قادر به تنظیم دمای بدن استفاده کننده باشد. این امر به ویژه در شرایط آب و هوایی گرم، مرطوب یا شدید بسیار مهم است.

CDC توصیه می کند از دو لایه پارچه برای ساخت ماسک استفاده کنید. این یک انتخاب عاقلانه است زیرا شار حرارتی مورد نیاز برای رسیدن به دمای مطلوب را کاهش می دهد. با این حال، تعداد لایه های توصیه شده کمتر از تعداد ماسک های مورد استفاده در این مطالعه است.

کش های گوش روی ماسک های چین دار غیر الاستیک خیلی کوچک هستند. حلقه های گوش قابل تنظیم نیستند و باعث ایجاد ناراحتی در پشت گوش می شوند.

درزهای جلوی جانبی ماسک با الاستیک سیلیکونی پوشانده شده است تا لغزش را کاهش داده و جاگذاری ماسک را تسهیل کند. این ویژگی به ویژه برای کاهش هوای از دست رفته هنگام حرکت ماسک در اطراف صورت مفید است.

حلقه‌های گوش در ماسک‌های غیر کششی قابل تنظیم نیستند و باعث ایجاد فشار ناخوشایند بر روی گوش‌ها می‌شوند. حلقه‌های گوش روی ماسک‌های تک لایه کششی در برش‌هایی ساخته شده‌اند که این مشکل را کاهش می‌دهند.

این مطالعه تاثیر زیست محیطی ماسک های پزشکی یکبار مصرف را با استفاده از رویکرد موجودی چرخه زندگی ارزیابی کرد. سمیت بالقوه این ماسک ها را که ممکن است خطری برای سلامت انسان و حیوانات باشد، ارزیابی کرد. این تجزیه و تحلیل همچنین فرصت ها را کمیت می کند و محدودیت ها را در طول چرخه حیات شناسایی می کند.

نتایج نشان می دهد که استفاده از ماسک های یکبار مصرف بار محیطی بیشتری ایجاد می کند. به دلیل استفاده زیاد از آب و انرژی، بار محیطی افزایش می یابد. مرحله تولید بیشترین سهم را در بار محیطی دارد. مرحله بسته بندی 38.3٪ از کل AP را تشکیل می دهد.

تولید ماسک های پزشکی یکبار مصرف باعث تولید مقدار زیادی زباله غیرقابل تجزیه زیستی می شود. این امر منجر به انتشار میکروارگانیسم های بیماری زا در محیط و تجمع احتمالی مواد مضر در زباله ها می شود. همچنین باعث کاهش آب های غیر زنده و شیرین می شود که بر اکوسیستم ها تأثیر منفی می گذارد.

بیشتر آلودگی تولید شده در طول تولید ماسک های پزشکی یکبار مصرف از فلزات ناشی می شود که عمدتاً در طی فرآیند سوزاندن در آب شیرین تخلیه می شوند. علاوه بر این، CCl 4 و NOx نیز آلاینده های اصلی هستند. این مواد شیمیایی در غلظت های بالایی در اقیانوس ها یافت می شوند و می توانند آب های زیرزمینی را آلوده کنند.

رایج ترین منابع سمیت در ماسک های یکبار مصرف عبارتند از تتراکلرید کربن (CCl 4)، هالون 1211، هالون 1301 و نیکل. کبالت، بریلیم و وانادیوم نیز فلزات بسیار سمی هستند. تحقیقات نشان می دهد که تأثیر زیست محیطی ماسک های پزشکی یکبار مصرف نامشخص است.

این مطالعه یک مورد مفید برای تحقیقات بیشتر فراهم می کند. این به طور جامع اثرات زیست محیطی دو نوع ماسک را ارزیابی می کند: یکبار مصرف و قابل استفاده مجدد. این بر وابستگی متقابل سلامت انسان و محیط زیست و نیاز به طراحی اکولوژیکی تاکید می کند. همچنین توصیه می کند که طراحی زیست محیطی باید مرحله استفاده را در نظر بگیرد.

تجزیه و تحلیل نشان می دهد که ماسک های پزشکی یکبار مصرف تاثیرات محیطی بسیار بیشتری نسبت به ماسک های جراحی قابل استفاده مجدد دارند. دلیل این امر مصرف بالای مواد اولیه و انرژی مورد نیاز برای ساخت این ماسک ها می باشد. با این حال، ارزیابی کل چرخه زندگی ماسک ها برای یافتن هزینه واقعی زیست محیطی مهم است.

ماسک FFP2